Paris anıtları - şehrin tarihi haritası. Artık gurur duymadıkları zaferler için zafer takılarını ve rolü daha sonra yeniden tanımlanan kişiliklerin özverilerini koruyorlar. Örneğin rehabilitasyonla bağlantılı olarak, Michelle Ney'e bir anıt verildi. Ve Jacques Chirac, savaşın başında Nazilerin emriyle tutuklanan yabancı Yahudilerin onuruna bir anıt yaratmaya karar verdi.
Eyfel Kulesi, Paris'teki görülecek yerler listesinde öne çıkıyor. Şehrin sembolü kartpostallarla süslenmiş olup, başkentin farklı noktalarından da hayran kalabilirsiniz. Fransızlar için bir başka ikonik yer de Pere Lachaise mezarlığı. Mezar Taşı Heykelleri Müzesi olarak adlandırılır. Ziyaret, seçkin insanları onurlandırmak ve mezar taşlarının karmaşıklığına hayran olmak için bir fırsattır.
Paris'in tarihi ve modern anıtları
Şehirdeki en popüler anıt ve heykellerin listesi.
Eyfel Kulesi
Paris'in sembolü, ana cazibe merkezi. Adını tasarımcı Gustave Eiffel'den almıştır. İnşaat 1899'da tamamlandı. Yapının geçici olması planlandı: Şehirdeki Dünya Sergisi sırasında bir giriş kemeri görevi gördü. Çelikten yapılmış, yüksekliği 324 metredir. Kule ziyaretler için erişilebilir, akşamları aydınlatılır ve ışık gösterileri için de kullanılır.
Zafer Kemeri
1886 yılında inşa edilmiştir. Bulunduğu meydan şimdi adını Charles de Gaulle'den almıştır. Napolyon'un emriyle, "Büyük Ordu"nun zaferlerini anmak için inşa edildi. Etkileyici bir boyutu var ve devasa bir yapıya benziyor. Kemer yaklaşık 50 metre yüksekliğindedir. Meçhul askerin mezarı, dönüm noktasının kemerlerinin altında yer almaktadır. Birinci Dünya Savaşı sırasında düşenlerin başarısı sonsuz bir alevle işaretlenmiştir.
Vendome sütunu
Geçen yüzyılın ilk yıllarında inşa edilmiştir. Yükseklik - 44 metre, çap - yaklaşık 3.5 metre. Ele geçirilen toplardan ve diğer silahlardan kullanın. Sütun, Jean Baptiste Leper tarafından oluşturulan kısmalarla dekore edilmiştir. En üstte, eski bir Roma imparatoru gibi giyinmiş bir Napolyon heykeli var. Anıtın yerleştirilmesi, çoğu Bonaparte ve ortaklarının geniş ruh hallerini paylaşmadığı için kamuoyunda tartışmalara neden oldu.
Cumhuriyet Heykeli
Bu sembolik anıtsal sanat eseri, 1880'de Maurice kardeşler tarafından yaratıldı. Aynı adı taşıyan meydanda bulunur ve 10 metre yüksekliğe sahiptir. En üstte, başında defne çelengi olan bir kadın figürü var - Fransa'nın kendisiyle özdeşleşmiş. Etrafında üç heykel daha var - Özgürlük, Eşitlik ve Kardeşlik. Mekan önemli, dolayısıyla büyük protestolar, mitingler ve grevler var.
Luksor dikilitaşı
Mısır hükümdarı Mehmet Ali, 1831'de dikilitaşı Fransa'ya hediye etti. Geçmişte, bu tarihi anıt, birebir kopyasıyla birlikte, Nil kıyısında bulunan Amon-Ra tapınağını süsledi. Şimdi sadece kalıntılar var. Paris'te Place de la Concorde'a yerleştirildi. Cazibe, bölgeyi yalnızca tarihin korkunç anlarıyla ilişkilendirmemeyi mümkün kılmak için giyotinin yerini aldı.
Alexander Dumas Anıtı
Dönüm noktasının bulunduğu meydan, popüler olarak "Üç Duma Meydanı" olarak adlandırılır. Bu soyadına sahip üç seçkin kişinin anıtları, farklı taraflarında durmaktadır. Bunlardan biri, dünyaca ünlü "Üç Silahşörler" in yazarı olan yazar Alexandre Dumas. Bu anıtsalcı Gustave Dore'un son eseridir. Yazar, yüksek bir kaide üzerinde bir sandalyede oturuyor ve aşağıda onun yeteneğinin hayranları var.
Jeanne D'Arc Anıtı
1874'te Fransa-Prusya Savaşı'ndaki yenilgiden sonra Piramit Meydanı'na kuruldu. Ülkede vatansever bir yükseliş oldu ve bir anda Paris sokaklarında ulusal kahramanın atlı heykelinin ortaya çıkması geldi. Emmanuel Fremier, anıtı aşağıdan yukarıya incelemenin bazı özelliklerini hesaba katmamıştı, bu yüzden Jeanne D'Arc'ın figürünün atın boyutuyla orantılı görünmesi için büyütülmesi gerekiyordu.
Özgürlük Anıtı
ABD'ye gönderilen orijinal hediyenin bir kopyası. Amerikan diasporası imalatla uğraşıyordu. Kasıtlı yanlışlıklar yapmışlar, örneğin kitap üzerinde yanlış tarihleri belirtmişler. İlk durumda, Amerika Birleşik Devletleri'nin kuruluş yılı ve ikinci durumda, Fransa'daki devrim yılları. Heykel neredeyse 12 metre yüksekliğindedir. Yaratılışından yüz yıl sonra, dönüm noktası Japonya'yı ziyaret etti ve ardından anavatanına geri döndü.
Rus Seferi Kuvvetleri Askerleri Anıtı
Fransız başkentinin tarihi merkezinde yer almaktadır. Anıt 2011 yılında açılmıştır. Geçen yüzyılın başında müttefiklerin yanında savaşan Rus askerlerine adanmıştır. Bronz heykel kompozisyonu Vladimir ve Danila Surovtsev tarafından yaratıldı. Bir subayın ve sadık atının figürlerini temsil eder. Anıta 2013 yılında saygısızlık edildi: Eylemciler Pussy Riot davasına bu şekilde dikkat çekti.
"Özgürlük Alevi"
Anıt, Amerika Birleşik Devletleri'nden karşılıklı bir hediyedir: daha önce Fransızlardan Özgürlük Anıtı'nı bir dostluk sembolü olarak kabul ettiler. Anıt, alevi orijinal meşaleden kopyalar ve iki ülke arasında daha da fazla paralellik kurar. Projenin yazarı Auguste Bartholdi idi. 1997'den sonra bölge turistler için daha da önem kazandı ve bir anıt haline geldi: Prenses Diana yakınlardaki bir tünelde öldü.
"Duvardan geçen adam"
Montmartre'de birçok sıra dışı anıt var. Ve bu da onlardan biri. Place de Marseille Aimé'de, bir adam figürü kısmen duvardan dışarı çıkar. Cazibe, Aimé tarafından yazılan aynı adlı esere dayanılarak yaratıldı. Orada kahraman kendi içinde büyülü bir yetenek keşfetti - engelleri aşmak. Ama sihir başladığı kadar çabuk sona erdi, bu yüzden sonsuza kadar dondu.
Charlemagne Anıtı
Charles ve Louis Rocher tarafından Parislilerin izleyecekleri bir örnek oluşturmak için düzenlendi. Charlemagne, Fransa'nın modern başkentini yalnızca birkaç kez ziyaret etti. Ancak, Büyük takma adını alması boşuna değildi: kral geniş bölgeleri birleştirdi ve hatta Papa'dan imparator unvanını aldı. Fransa-Prusya Savaşı'nı kaybettikten sonra, insanlara ülkenin büyüklüğünü hatırlatmak gerekiyordu, bu yüzden anıt Notre Dame Meydanı'na dikildi.
"Başparmak"
Paris'in bir banliyösü olan La Défense iş bölgesinde bir site kaplar. Yükseltilmiş bir başparmak, onay ve iyi şansın sembolüdür. Bu, Cesar Baldachini'nin projesini tanıtırken rehberlik ettiği şeydi. Heykeltıraş, 1965'te büyütülmüş başparmakların yaratılmasına kapıldı. Eserleri uluslararası sergilerde sunuldu ve farklı ülkelerde şehirlerin sokaklarında yer aldı. 1994 yılında sıra Fransa'nın başkentine geldi.
"Diriliş Fransa"
Anıt, Danimarka'dan Paris'e bir hediyedir. 1958 yılında Bir-Akeim köprüsünün seyir terasını süsleyerek yerini aldı. Başlangıçta Holger Vederkinch, Jeanne D'Arc'ın heykelini yarattı. Elinde büyük bir kılıç tuttu ve ileri doğru yarışan bir atın üzerine oturdu. Fransız tarafı, görüntüyü fazla kavgacı bulduğu için sunumu reddetti. Skandal çıkmasın diye proje değiştirildi ve farklı bir isim verildi.
Temmuz Sütunu
Place de la Bastille'in orta kesiminde yer almaktadır. Jean-Antoine Alavuan'ın eseri, Fransız tarihinde Charles X'in mutlak egemenliğine son veren üç önemli güne ithaf edilmiştir. Sütun, 1840'ta devrimin 10. yıldönümünde dikilmiştir. Anıtın açıldığı gün, ideallerini ve ülke için daha iyi bir geleceği savunurken ölen 500'den fazla devrimcinin kalıntıları ayağına gömüldü.
Aşk duvarı
Montmartre'nin en sıra dışı manzaralarından biri. 2000 yılında sanatçı Claire Quito ve hattat Federic Baron'un ortak çabalarıyla oluşturuldu. Duvar kaplama alanı - 40 m². Fayanslardan oluşmaktadır. Emaye lav üzerinde 250 dilde 311 kez “Seni seviyorum” yazıyor. Yüzeyde kırmızı lekeler açıkça görülebilir.Yazarlar tarafından tasarlandığı gibi, bunlar kırık bir kalbin parçalarıdır.
"Altı kıta"
Altı ayrı anıttan oluşan bir heykel grubu, Museum d'Orsay'ın yakınında yer almaktadır. Kıtalar kadın olarak temsil edilir. Giysileri, ikamet alanına özgü unsurlarla eklenmiştir. Hanımlar da ellerinde sembolik nesneler tutarlar. Yanlarında meyveler, balıklar, papirüsler ve figürinler var - ikamet yerini gösterebilecek her şey. Tüm heykeller aynı şekilde yapılmıştır.
Cezayir'deki savaş ve Fas ve Tunus'taki çatışmalar için ulusal anıt
2001 yılında, geçen yüzyılın ortalarındaki trajik olayların anısına bir kompozisyon oluşturmak için bir yarışma ilan edildi. Zafer, Gerard Colin-Tibere'nin projesiyle kazanıldı. Anıt, neredeyse 6 metre yüksekliğinde üç beyaz dikdörtgen stelden oluşuyor. Binlerce kurbanın sürekli değişen isimlerine sahip ekranlara monte edilmişlerdir. Ekranların her biri Fransız bayrağının renklerinden biriyle boyanmıştır. Stellerin önündeki levhalara bir hatıra yazısı işlenmiştir.
Kral Henry IV heykeli
Hükümdarlığı sırasında hükümdar, mezhepler arasındaki bölünmeler arasında patlak veren Huguenot savaşlarına son verdi. Henry IV'ün kararnamesi, Protestanların dinlerini özgürce yaşamalarına izin verdi. Bu, kralı onlarca yıldır halkın bir kısmının gözdesi haline getirdi. 1818'de onuruna bir atlı heykeli çıktı. Anıt, inşaatı Henry IV'ün emriyle gerçekleştirilen Cité adasında dikildi.
Danton heykeli
Geçen yüzyılın sonunda, anıtın yerleştirilmesi için yer olarak Saint-Germain Meydanı seçildi. Eskiden bir reformcu ve bir devrimcinin idam için götürüldüğü bir ev vardı. Auguste Paris, Danton'u kararlı bir pozla canlandırdı. Yani yaşamı boyunca öyleydi: aceleci ve boyun eğmezdi. Kompozisyon iki figür daha içeriyor - sıradan insanlar, çünkü Danton'un en ünlü ifadesi şöyle diyor: "Ekmek sonra insanların eğitime ihtiyacı var."
Michel de Montaigne Anıtı
1933'ten beri Paris'in Latin Mahallesi'nde yer almaktadır. Karşısında Sorbonne Üniversitesi var. Michel de Montaigne bir Rönesans filozofudur. Bronz anıtı heykeltıraş Paul Landowski tarafından yapılmıştır. Öğrencilerin önemli sınavlardan önce bağdaş kurup oturan bir düşünürün ayakkabısını ovma geleneği vardır. Şans arayışı, heykelin bu kısmının parıldamasına neden oldu.
Etienne Marcel Anıtı
Binicilik anıtı, birkaç yazarın üzerinde çalıştığı gerçeğiyle bilinir, ancak projenin son kısmı Laurent Markest ile kalmıştır. Etienne Marcel, II. John'un saltanatı sırasında bir tüccar amirliği yaptı. Kumaşçı, hükümdarın gücünü sınırlamak ve ülkedeki nüfus için daha fazla özgürlük yaratmak isteyen reformistlerden biri oldu. Ayrıca, kendisine bir anıt verildiği Yüz Yıl Savaşı'nda da kendini gösterdi.
"Paris Savunması"
Kompozisyon, başkentin batısında, eteklerine daha yakın bir yerde bulunuyor. Burası bir zamanlar Napolyon'un bir heykeliydi. Ancak, söküldü ve Seine'de boğuldu. Bu vandallar tarafından değil, bronzu düşmana vermek istemeyen sakinler tarafından yapıldı. "Paris Savunması", Fransa-Prusya Savaşı sırasında şehrin kuşatması sırasında öldürülenlere adanmıştır. 1883 yılında gerçekleşen açılış törenine yaklaşık 100 bin kişi katıldı.
Charles de Gaulle Anıtı
Jacques Cardot, 1944 geçit töreni sırasında Beşinci Cumhuriyet'in ilk başkanını canlandırdı. Charles de Gaulle kendinden emin bir şekilde yürür ve mesafeye bakar. Heykel 6 metre yüksekliğindedir. Politikacı ve askeri liderin ölümünün 30. yıldönümü ile ilgili olarak 2000 yılında bir anıt dikildi. Anıtın bulunduğu bölge, yakınlarda Winston Churchill ve Georges Clemenceau'nun anıtları olduğu için "Üç Yürüyen Adam" olarak adlandırılıyor.
Kış Velodrome Kurbanları Anıtı
1942'de Fransız polisi, Nazilerin emriyle binlerce yabancı Yahudiyi tutukladı. Birkaç gün boyunca kapalı bir velodromda kilitli kaldılar ve ardından hayatta kalanlar Auschwitz'e gönderildi. Olay, Jacques Chirac tarafından devlet için affedilmez bir günah olarak ancak 1995 yılında adlandırıldı. Anıt, Mario Azaguri ve Walter Spitzer tarafından yapılmıştır. İkincisi, çocukken velodromdaydı ve daha sonra kampta hayatta kalmayı başardı.
İnsan Hakları Anıtı
Champ de Mars'ın yakınında görülebilir. 1989'daki kurulumun nedeni, Fransız Devrimi'nin 200. yıldönümünün kutlanmasıydı. Heykeltıraş Ivan Teimer'in Mısır manzaralarından ilham almasına rağmen, projesinin Fransa tarihine bir dizi referansı var. Bir güneş saati, birkaç heykel ve kazınmış metin dahil olmak üzere çok sayıda unsur anıta önem katmaktadır.
Kurtarıcı Barry St. Bernard Anıtı
Alpler boyunca uzanan yollar tehlikelidir: uzun mesafeler, yükseklikler, dengesiz hava. Saint Bernard manastırında, dayanıklılıkları ve güzel kokuları ile ayırt edilen bir cins köpek yetiştirildi. Donmuş olanları aradılar ve insanlara ulaşmalarına yardım ettiler. Barry, "kariyeri" boyunca 40 kişiyi kurtardı. 1899'da onuruna bir anıt dikildi. Anıt, köpeğin kendisini ve ona sarılmış bir çocuğu tasvir ediyor.
"köpek"
Heykel kompozisyonu 2009 yılında General Catroux Meydanı'na kuruldu ve General Dumas'a ithaf edildi. Anıt, beş metre uzunluğunda, paslı demirden kırık bir prangadır. Ağırlıkları yaklaşık 5 tondur. Thomas-Alexandre Dumas, hayatına bir kölenin oğlu olarak başladı. Satıldı ve sonra bir ekici olan babası tarafından geri satın alındı. Daha sonra orduya katıldı ve etkileyici bir kariyer yaptı.
Belfort aslanı
Geçen yüzyılın 70'lerinde yaratıldı. Taş heykel 11 metre yüksekliğinde ve 22 metre uzunluğundadır. Aslan, adını Fransa-Prusya Savaşı'nın en uzun kuşatmalarından birine dayanan şehirden almıştır. Frederic Auguste Bartholdi tarafından kırmızı kumtaşından yapılmıştır. Ustanın belediyeyle anlaşmazlıkları olduğu için resmi bir açılış yoktu. 1930'dan beri anıt özel bir koruma statüsüne sahiptir.
Arthur Rimbaud Anıtı
Çağdaşlar, yazarı "rüzgar tarafından nakavt edilmiş ayakkabılı bir gezgin" olarak nitelendirdi. Heykeltıraş Jean-Robert Ipustegui, Rimbaud'u böyle canlandırmaya çalıştı. Projesindeki yazar genç ve düşünceli. Vücudu parşömene bağlı ve Arthur kendi bacaklarına yaslanıyor. Böyle sıra dışı bir anıtın büyük açılışı 1984 yılında Milli Kütüphane'nin önünde gerçekleşti. Kompozisyon küçük bir kare ile çevrilidir.
Michel Ney Anıtı
Komutan kendini Napolyon'un altında gösterdi. Arkasında birkaç yüksek profilli zafer vardı, ancak Waterloo'daki yenilgi askeri lidere hayatına mal oldu: duruşmadan hemen sonra bir infaz gerçekleşti. Michel Ney'in rehabilitasyonundan sonra Avenue Del Gözlemevi'nde bir anıt ortaya çıktı. François Rud, elinde kaldırılmış bir kılıçla uzun metrajlı bir kahramanı canlandırdı. Anıt bronzdan döküldü ve 1853'te kuruldu. Daha sonra demiryolu raylarının yapımı sırasında taşınmıştır.
"Gömülü Bisiklet"
1990'dan beri Parc de la Villette'de bulunmaktadır. Anıtsal heykel, kısmen toprağa gömülü devasa bireysel bisiklet parçalarından oluşuyor. İsveçli Claes Oldenburg ve Hollandalı Kosier Van Brugen, her bir öğenin görünümünü en küçük ayrıntısına kadar aktarmaya çalıştı. Önemli ölçüde büyütülmüş olsalar da gerçek görünmelidirler. Orijinallik katmak için direksiyon simidini büyük bir zille süslemeye bile karar verdiler.
Saint-Denis Kapısı
Kemer, aynı adı taşıyan mülkten Louvre'a giderken Onuncu bölgeye yerleştirildi. İnşaat emri Louis XIV tarafından verildi. François Blondel 1672'de Ren Nehri'ndeki savaşa adanmışlık ve benzer bir ortaçağ kemerinin yerini aldı. Yükseklik - yaklaşık 25 metre, genişlik - 24 metre. Her iki tarafta da o dönemin Fransız ordusunun dönüm noktası askeri zaferlerini anlatan kısmalar var.
Kapı Saint-Martin
Benzer adla cadde ve bulvarların kesiştiği yerde inşa edilmiştir. Yükseklik - 18 metre, genişlik - yaklaşık 17 metre. Kapının inşaatı ile ilgili çalışmalar 1674'te tamamlandı ve geçen yüzyılın 80'lerinde restore edildi. Alçak kabartmalar, ana açıklığın her iki yanındaki duvarları süslüyor. Bunlardan biri Louis XIV'i savaş tanrısı Mars olarak tasvir ediyor.Proje, Fransa'nın kendisinde ve diğer ülkelerde kemerlerin yaratılmasının temeli oldu.
Carrusel Meydanı'ndaki Kemer
Pierre Fontaine ve Charles Persier, başyapıtlarını yaratmak için Roma'daki benzer bir binadan ilham aldılar. Kemer, askeri zaferlerini sürdürmek isteyen Napolyon'un emriyle dikildi. 1808 tarihlidir, aynı zamanda Venedik'ten getirilen St. Mark'ın quadriga'sı da tepeye çekilmiştir. Anavatanına döndükten sonra, bu yerde alegorik bir kompozisyon ortaya çıktı.
