Azerbaycan'da sadece 4 büyük şehir var. Listenin en küçüğünün nüfusu 18 binden az, ancak başkent bir milyon çeyreği aştı. Bakü, sadece Hazar Denizi'nin en önemli limanı değil, aynı zamanda Kafkasya'nın en büyük şehri haline geldi. Ülkenin bir kısmı sismik olarak aktif bir bölgede yer alıyor, bu nedenle bu toprakların yerleşiminin uzun tarihi boyunca depremler birçok tarihi eseri yok etti.
Ancak burada aktif olarak yürütülen kazılar, birçok arkeolojik alanın keşfedilmesine yol açmıştır. Örneğin, Kurdemir'den çok uzak olmayan, mezarlığı olan bir ortaçağ yerleşimi bulundu. İslam'ın Azerbaycan'da yaygın olduğunu unutmayın, bu nedenle her şehirde camiler var. Khachmaz'daki cami özellikle merak uyandırıyor: Mekke ile ilgili olarak yanlış yönlendirilmiş.
Azerbaycan'ın en büyük şehirleri
Ülkedeki nüfus açısından en büyük şehirlerin listesi.
Bakü
Azerbaycan'ın başkenti, Hazar Denizi'nin en büyük limanı ve Kafkasya'nın en büyük şehri. Bakü'nün semtleri birbiriyle tezat oluşturuyor: bazıları gökdelenleri ve geceleri bile parlak ışıklarıyla bir metropolü andırırken, diğerlerinde çoğu restore edilmiş olsa da eski binalar ayakta kaldı. Şirvanşahlar Sarayı, Şehitler Sokağı, Minyatür Kitaplar Müzesi, İçer-Şehir Mahallesi, Kız Kulesi şehrin başlıca güzellikleridir.
Nüfus - 1.259.300 kişi (2019).
Sumgayıt
Hazar Denizi kıyısında genç bir şehir. Başkent sadece 30 kilometre uzaklıktadır. Geçen yüzyılın 80'li yıllarında Azeriler ve Ermeniler arasındaki çatışmanın anısına Sumgayıt'ta bir anıt dikildi. Çevredeki plajlar küçük deniz kabuklarıyla kaplıdır. Spor için bir stadyum ve dört kortlu bir tenis merkezi mevcuttur. Hem yetişkinler hem de çocuklar için rekreasyon alanlarının bulunduğu bir su parkı açıldı.
Nüfus - 341 200 kişi (2018).
Gence
19. yüzyılın başlarına kadar Gence Hanlığı'nın başkentiydi. Park "Khan's Garden", bedeninizi ve ruhunuzu dinlendirebileceğiniz yeşil, egzotik bir köşedir. Daha katı ve ölçülü bir başka parkın adı “Nizami Gencevi”. Javad Khan Caddesi, yürüyüş alanı ile yılın her ayı pitoresktir. Eski Lutheran kilisesi bir kukla tiyatrosuna verildi. Ve Ortodoks Alexander Nevsky Kilisesi bu güne kadar cemaat alıyor.
Nüfus - 332 600 kişi (2017).
Mingeçevir
Bu topraklar uzun süre iskan edildi, ancak mevcut haliyle şehir ancak geçen yüzyılın 40'lı yıllarında şekillenmeye başladı. Aynı zamanda burada bir hidroelektrik santrali inşa edildi. Kıyıda rekreasyon merkezleri yükselir, motorlu gemiler rezervuarı denetler, balıkçılık ve zıpkınla balık avı yılın çoğunda mevcuttur. Ana cazibe, Sudagalan'ın antik yerleşimidir.
Nüfus - 104 955 kişi (2019).
Nahçıvan
Türkiye ve İran sınırına yakın bir konumdadır. Şehirde birkaç ikonik mozole var: 16. yüzyıldan kalma Nuh'un mozolesi, 25 metrelik duvarları boyalı Mümine Hatun mozolesi, Orta Çağ mimarisinin mükemmel korunmuş bir örneği olan Gülistan mozolesi. 12. yüzyıldan kalma bir mimari eser olan Culfa Kervansarayı şehrin yakınında bulunuyor.
Nüfus - 78.900 kişi (2017).
Yevlah
Kura Nehri üzerinde bir ulaşım merkezi. Yevlah Sovyet mirası olmadan kalmamasına rağmen, mimariye oryantal üslup hakimdir. Banliyölerde stadyum ve Olimpiyat kompleksi de dahil olmak üzere çok fazla modern tesis yok. Halk tiyatrosunun yanı sıra bir de kukla tiyatrosu açılmıştır. Vadi, Küçük Kafkasya'nın karla kaplı tepeleriyle tezat oluşturan yeşil çayırlarla kaplıdır.
Nüfus - 62 800 kişi (2019).
Lenkeran
10. yüzyılda bir ticaret şehri olarak kurulmuştur. Lenkeran'ın zıt manzaraları var: subtropikal iklim nedeniyle çok fazla yeşillik var, batıda karla kaplı dağ zirveleri var ve doğu tarafında siyah kumla kaplı plajlar var. Hazar Denizi'nin su seviyesi düştü, bu nedenle yerel deniz feneri şehir sınırları içinde kaldı. 18. yüzyılın kalesi korunmuştur. Kendi topraklarında iki cami var.
Nüfus - 52.534 kişi (2018).
Celilabad
Şimdiki adı şehre 1967 yılında yazar Jalil Mammadkulizadeh onuruna verildi. Yerliler üzüm yetiştiriyor ve topluca şarap yapıyorlar. İlçenin etrafına dağılmış yaklaşık 50 tarihi eser bulunmaktadır. Bunların arasında Yeditepe ve Bedzhiravan mezar höyükleri ile Gazan sarayı sayılabilir. Yakındaki ormanlar birçok hayvan türüne ev sahipliği yapmaktadır. Celilabad bölgesi İran ile sınır komşusudur.
Nüfus - 43 300 kişi (2012).
Göyçay
İsmin çevirisi "mavi nehir" dir. Kuzey tarafında, şehir Akhal-Mahal dağları ve doğuda - aynı adı taşıyan nehir tarafından desteklenmektedir. Arap Halifeliği döneminde inşa edilen Surkhay kalesi, 18. yüzyılın yeraltı hamamı, Abulfaz lil Abbas camisi şehir için önemli objelerdir. Tarih Müzesi'nde onlar ve diğer ilgi çekici yerler hakkında daha fazla bilgi edinebilirsiniz. Koleksiyonu küçük ama kapsamlı.
Nüfus - 42.500 kişi (2016).
Haçmaz
Kudialchay nehri üzerinde yer almaktadır. Şehir meyve bahçeleri ile çevrilidir. Juma Camii, tasarımcıların hatası nedeniyle Mekke ile ilgili olarak yanlış konumlandırılmıştır. Kültür İşçileri Parkı'na onurlu sanat işçilerinin büstleri yerleştirildi. Hazar Denizi kıyısındaki Khachmaz'dan çok uzak olmayan rekreasyon koşulları yaratıldı. Plajlar kumlu ve çakıllıdır. Tekne, tekne ve dalış ekipmanı kiralayabilirsiniz.
Nüfus - 39.900 kişi (2012).
Barda
Murovdağ sırtının doğusunda yer almaktadır. Depremler birçok tarihi mekanın günümüze ulaşmasını engelledi. Hayatta kalanlar arasında en ilgi çekici olanları: XIV yüzyılın kule türbesi, aynı döneme ait Ahsadan Baba türbesinin kalıntıları, dört minareli İbrahim Camii. Ayrıca civarda aynı adı taşıyan köyden bir ortaçağ kalesi ve Uğurbeyli camii kalıntıları bulunmaktadır.
Nüfus - 38.500 kişi (2012).
Salyan
Eski kervan yoluna dayanıyordu ve Kura Nehri'nin sağ kıyısındaki toprakları işgal ediyor. Azerbaycan'ın en yüksek futbol liginde oynayan yerel kulüp "Mugan"ın stadyumu 5.000 seyirci kapasitelidir. Salyan'daki en iyi otele Kur denir. Hemen yanına Haydar Aliyev adına bir park yapılmış. Şirvan Ulusal Koruma Alanı şehirden çok uzakta değil.
Nüfus - 36 800 kişi (2012).
İmişli
Araks Nehri'nin sol kıyısında yer alır. Yerel tarih müzesinin binası ulusal tarzda inşa edilmiştir. Hidroelektrik santrali ve şeker fabrikası bulunmaktadır. Şehrin ana arenası Haydar Aliyev'in adını taşıyan stadyumdur. Eski cumhurbaşkanına da bir anıt dikildi. İmişli'de şairler Sabir ve Samed Vurgun gibi sanatçıların heykel ve büstleri var.
Nüfus - 35.500 kişi (2017).
Ağdaş
Azerbaycan'ın orta kesiminde şehir. Ağdaş, 1999 yılında bir depremden zarar görmüş ve tamamen yeniden inşa edilmiştir. 2019 yılında Solodkovsky endüstri parkı açıldı. Yerel bir tarih müzesi vardır ve bir gezi turu, kale kalıntılarının ve savunma surlarının incelenmesini içerir. Haydar Aliyev adına, içinde ladin ormanı bulunan bir park düzenlendi.
Nüfus - 31.700 kişi (2016).
Zagatala
Ana Kafkas sırtının eteklerinde yayılmıştır. Alan ağaçlık, Talachay Nehri yerel manzaralara güzellik katıyor. Turizm sektörü gelişiyor: giderek daha fazla tatil evi açılıyor, çeşitli gezi rotaları var. Zagatala'da birçok anıt var. Diğerlerinin yanı sıra, Haydar Aliyev Merkez Kültür ve Dinlenme Parkı'na eski cumhurbaşkanının tam boy bir heykeli yerleştirildi.
Nüfus - 31 300 kişi (2013).
Sabirabad
Geçmişte bu yerde Avrupa ve Asya'yı birbirine bağlayan önemli bir ticaret noktası var. Mevcut yerleşim, on dokuzuncu yüzyılın ortalarında oluşmaya başladı. XX yüzyılın ilk yıllarında şehirde iki ana mimari ve kültür anıtı ortaya çıktı: Eski Haram ve Şamahı camisi. Olimpik Spor Kompleksi 2008 yılından itibaren hizmete girmiştir.
Nüfus - 30 776 kişi (2019).
Dudak
Alternatif bir telaffuz Küba'dır.Şehirde hem fabrika hem de el yapımı halı dokumacılığı gelişmiştir. Halılardan biri New York Metropolitan Müzesi'nde sergileniyor. 2003 yılında 16 hektarlık bir alana sahip Olimpiyat kompleksi faaliyete geçti. Chukhur Hamam Hamamı, iki cami, Gudialçay Köprüsü, Soykırım Anıt Kompleksi ve 1918 katliamının kurbanlarının toplu mezarı Guba için dönüm noktası nesneleridir.
Nüfus - 30.000 kişi (2019).
Gazah
Kazak Hanlığı'nın eski başkenti. Şehirde Sultan Molla Panah Vagif Müzesi ve şair Molla Veli Vidadi Müzesi de dahil olmak üzere birçok müze bulunmaktadır. Damcılı mağarasında yapılan kazılarda Taş Devri halkına ait bir yerleşim yeri keşfedildi. Bir ortaçağ kalesinin kalıntıları, Gazah'a 15 kilometre uzaklıktadır. El yapımı halılar bu yerlerden en güzel hatıradır.
Nüfus - 28.000 kişi (2019).
Beylagan
Ülkenin önemli bir tarım ve sanayi merkezi. Armanın üzerinde üzüm resmi bile var. Şehrin statüsü 1966'da alındı. Geçen yüzyılda, 50 yıl boyunca bir parti liderinin onuruna Zhdanov olarak adlandırıldı. Bir ortaçağ kentinin kalıntıları, Beylagan'a 15 kilometre uzaklıkta bulunuyor. Kazılar birkaç aşamada gerçekleştirildi. Ana buluntular 20. yüzyılın 50'lerinde meydana geldi.
Nüfus - 27.000 kişi (2017).
Siyazan
Şehir, Büyük Kafkasya ve Hazar Denizi arasında "sıkışmış". Siyazan'da birçok anıt ve park bulunmaktadır. İlçeler manzara açısından çok daha zengindir. Chirakh-Kala kalesi bir zamanlar Hazar kıyılarının savunma hattının bir parçasıydı. Şimdi ondan geriye sadece kalıntılar kaldı. Beş Parmak Dağı'nın eteğinde, Müslüman hacıları cezbeden bir kompleks olan Pir Khidir Zundzha inşa edildi.
Nüfus - 24 300 kişi (2012).
Bilesuvar
İlk olarak 13. yüzyılda kroniklerde bahsedildi. Ekonomi 2 büyük işletmeye dayanmaktadır: bir makine ıslah istasyonu ve bir çırçır fabrikası. İlçede tarım oldukça gelişmiştir. İran sınırının yakınlığı Bilasuvar'ın kültür ve ticaret bağlarını etkilemiştir. Demir Çağı'ndan kalma mezar höyükleri ve Orta Çağ kalelerinin kalıntıları görülmeye değer yerlerdir.
Nüfus - 22 800 kişi (2018).
Kürdemir
Kura Nehri'nin sol kıyısında yer alır. 2008 yılında Olimpiyat Kompleksi açıldı. En popüler sporlar güreş ve voleyboldur. Kurdemir kırmızı şarabı neredeyse 100 yıldır üretilmektedir. Çok sayıda sergi ve festival kazandı. Şehirden çok uzakta olmayan bir arkeolojik alan var - Orta Çağ'dan kalma bir yerleşim ve onunla birlikte bir mezarlık.
Nüfus - 22 300 kişi (2019).
İsmayilli
Dağların yamaçlarında ve aynı anda iki nehrin vadisinde yer alan konum, yerel manzaraları unutulmaz kılıyor. İlçe, iklimi de etkileyen bir yükseklik farkı ile karakterizedir. Turistler, tüm yıl boyunca faaliyet gösteren dağcılık merkezleri tarafından çekilmektedir. Antik camiler, kale kalıntıları, ortaçağ hamamları şehrin başlıca cazibe merkezleridir. İsmayıllı'dan renkli eşarplar ve ev yapımı peynirler yanınıza almaya değer.
Nüfus - 20 660 kişi (2014).
Terter
Şehir şu anki adını sadece 1991'de aldı. Terter ve bölgede 24 tarih ve kültür anıtı bulunmaktadır. Bunların en önemlileri Taş ve Tunç Çağlarına ait mezar höyükleridir. Kazılar, eski yerel sakinlerin üzüm yetiştiriciliği ile uğraştığını, öbür dünyaya inandığını ve karmaşık bir hiyerarşik toplum sistemine sahip olduğunu göstermiştir.
Nüfus - 19 419 kişi (2010).
Göygöl
19. yüzyılın ilk yarısında Alman etnik grubu Swabians'tan kolonistler tarafından kuruldu. Yerel şaraphanede alkollü içecek mağazası bulunmaktadır. Etnografya Müzesi, Lutheran Kilisesi'nin binasını devraldı. Çevrede, arkeologlar eski bir mezar buldular. Höyüklerde sadece ölenler değil, köleleri, atları, silahları ve değerli eşyaları da dinlenirdi.
Nüfus - 17.700 kişi (2012).
