"Abramtsevo", Moskova'dan 60 kilometre uzaklıktaki bir malikanedir, bir devlet tarihi, sanat ve edebiyat müzesi rezervidir. Obramkovo adı verilen bölge 16. yüzyıldan beri bilinmektedir. Bununla birlikte, kompleksin mevcut görünümü, yazar Sergei Aksakov ve hayırsever Savva Mamontov'a ait olduğu 19. yüzyılda verildi. Ünlü yazarlar ve sanatçılar onları ziyaret etti, şimdi klasik eserlerin ilk okumaları mülkte gerçekleşti ve odaların duvarlarında dünya resminin başyapıtları asılıydı.
1918'de Abramtsevo kamulaştırıldı ve müzeye dönüştürüldü. Defalarca yeniden inşa edildi, genişletildi, geçici olarak kapatıldı ve yeniden açıldı. 1995 yılında, müze rezervine federal öneme sahip tarihi ve kültürel miras nesnesi statüsü verildi.
Abramtsevo'da ne görülmeli ve ne yapılmalı?
Görülmeye değer en ilginç yerlerin ve nesnelerin listesi.
Malikâne köşkü
Müze rezervinin ana binası 18. yüzyılın sonunda inşa edilmiştir. Bu ev, Rus ahşap klasisizminin hayatta kalan birkaç anıtından biridir. 2013 yılında tamamen yenilenmiştir. İç eşyalar, edebiyat ve sanat koleksiyonları eski sahiplerine - Aksakovs ve Mamontovs'a ve ayrıca seçkin konuklarına adanmıştır. Sadece rehber eşliğinde odaları gezebilirsiniz. Tur bir saatten biraz fazla sürüyor.
Eski tıbbi bina
Geçen yüzyılın 30'larında "Abramtsevo" bir dinlenme evi oldu ve İkinci Dünya Savaşı sırasında burada bir hastane vardı. O dönemden bu yana, tıbbi bir bina da dahil olmak üzere mülkte bazı değişiklikler kaldı. Sözde klasik üsluptaki bina, 1938 yılında malikanenin karşısına dikilmiştir. Amaçlanan amacı için uzun süre kullanılmadı ve şimdi "Abramtsevo'da 20. Yüzyılın Rus Sanatçıları" sergisine ayrıldı.
Atölye
Geçmişte, sitenin güneydoğusunda bir müştemilat vardı. 1873 yılında Victor Hartmann'ın projesine göre yerine ahşap bir atölye inşa edildi. Mamontov'u ziyaret eden sanatçılar, Repin, Vasnetsov, Serov da dahil olmak üzere burada çalıştı. 2016'dan beri ev, Mikhail Vrubel'e adanmış bir sergiye verildi. The Snow Maiden ve The Egypt dahil olmak üzere seramik sanat eserlerine özel bir önem verilmektedir.
Hamam-teremok
XIX yüzyılın 70'lerinin sonunda Rus tarzında ahşaptan yapılmıştır. Projeden Ivan Ropeta sorumluydu. Oyma, sadece alınlıkları değil, aynı zamanda çatının çıkıntısını ve sundurmanın çatısını da süslüyor. Amaçlanan amacı için, hamam uzun süre kullanılmadı, bir konut kanadına dönüştü. Mülk müze haline geldiğinde, fonlar evde tutuldu. Şimdi, Elena Polenova ve diğer konuk sanatçıların eskizlerine göre yapılan mobilya ve ev eşyaları burada sergileniyor.
"Tavuk budu üzerinde bir kulübe"
Adını ilginç görünümünden alan gazebo projesi, sanatçı Viktor Vasnetsov'a ait. Alınlıklar alışılmadık bir yaratıkla taçlandırılmıştır - bir yarasa ve bir baykuşun simbiyozu. Bu, sütunlarla birleştiğinde, en üstte oyulmuş bir at başı ve kısmen sazdan bir çatı, kulübe muhteşem bir görünüm kazandırıyor. Bu günlerde, stile uygun alçak bir ahşap çit kuruldu.
İnsan
Geniş, uzun ahşap bina, geçen yüzyılın 70'lerinde inşa edilmiştir. Kütük duvarlar ve neo-Rus sundurma, içindeki mimari bir anıtı ortaya çıkarsa da, mülkün diğer nesnelerinden daha aktif bir şekilde yeniden inşa edildi ve daha modern görünüyor. Şimdi insan, arazide yönlendirmeye ve bir rehber sağlamaya yardımcı olacak bir tur masasının yanı sıra bir hediyelik eşya dükkanı tarafından işgal edildi.
Mutfak
1870 yılında Aksakov döneminden kalma benzer bir binanın yerini almıştır. Amacına uygun olarak kullanılmış, ancak hizmetlilerin yaşam alanları için de alanlar ayrılmıştı. Daha sonra, mutfak ile ana ev arasında kapalı bir geçit ortaya çıktı. Şu anda, buradaki ana sergi, Rus halk sanatının eserlerinin bir koleksiyonudur. Ek olarak, mutfakta köylü yaşamı, oymalar ve mobilyalara ait nesneler var.
Polenov'un kulübesi
1882 yılında, özellikle düğünleri daha önce yerel kilisede gerçekleşen Polenovlar için inşa edilmiştir. Bina hem konut hem de atölye olarak kullanılmıştır. Ev performansları odaların en büyüğünde sahnelendi. Birinci Dünya Savaşı sırasında, tesisler revir olarak alındı. İç dekorasyon pratik olarak değişmeden korunmuştur. Şimdi kır evi, geçici olanlar da dahil olmak üzere sergilere ev sahipliği yapıyor.
Eller Tarafından Yapılmayan Kurtarıcı Kilisesi
Neo-Rus tarzının ilk örneklerinden biri. Sanatçı Viktor Vasnetsov'un çiziminden sonra geçen yüzyılın 80'lerinde inşa edilmiştir. Kilise taştan inşa edilmiş ve tek bölümden oluşmaktadır. Sanatçının eşleri olan Polenov'lar içinde evlendi. O zamanlar mülkün sahibi olan Mamontov ailesinin mezarı, 1892'de ana binaya eklendi. İlahi hizmetler bugün tatillerde ve özel günlerde yapılmaktadır.
Mamontov ailesinin mezarı
Savva Mamontov'un oğlu Andrei'nin ölümünden sonra 1892'de Eller Tarafından Yapılmayan Kurtarıcı Kilisesi'ne eklendi. Tapınağın neo-Rus tarzını ve renk düzenini tekrarlar - beyaz duvarlar ve yeşil ekler. Bununla birlikte, şapel, süslemeli fayanslar ve boyalı kubbeler gibi daha dekoratif unsurlara sahiptir. Şapel haçlı küçük bir kubbe ile taçlandırılmıştır. Mülkün sahibi, eşi, kızı ve torunu yakınlarda gömülüdür.
Vrubel'in tezgahı
Yerel seramik atölyelerinde düzenlendi. Parkın güneydoğu kesiminde kuruldu. Şu anda üzerine oturulamaz - tezgah sadece insanların istenmeyen etkilerinden değil, aynı zamanda atmosferik yağışlardan da korunur, bu nedenle özel bir şeffaf kubbe ile kaplanmıştır. Parlak masif tezgah, mayolika çinileri ile döşenmiştir. Ana çizim, Solar Garden'dan Şirin kuşlarının görüntüsüdür.
Taş kadın
Savva Mamontov, Kharkov eyaletinden iki taş kadın getirdi. Sert kayalardan kabaca yontulmuş kadın silüetlerinin 9-11. yüzyıllara ait olduğuna inanılıyor. Yüzleri yok, kolları alçaltılmış ve birleştirilmiş ve bacakları yere "büyümüş" gibi görünüyor. Benzer anıtlar dünyanın farklı yerlerinde bulunur ve aynı ada sahiptir. Abramtsevo heykellerinin üzerine, onları yağıştan korumak için bir gölgelik yerleştirildi.
Üst (Polenovsky) gölet
Site girişine yakın konumdadır. Gölet neredeyse mükemmel bir yuvarlak şekle sahiptir. Minyatür boyutu, rezervuarın etrafında birkaç dakika içinde dolaşmanıza olanak tanır. Sanatçının burada çalışmayı sevdiği için günlük yaşamda "Verkhniy" adı genellikle "Polenovsky" ile değiştirilir. Nadir ağaçlar çevre boyunca büyür ve üzerlerinde oturanların suya bakması için banklar kurulur.
Alt gölet ve Vorya nehri
Göletin ve nehrin kıyıları oldukça çamurlu, bu da suya yaklaşımı zorlaştırıyor. Gölet, ahşap köprüler boyunca baypas edilebilir. Suya giden yol yoğun bir parktan geçer - Roma Korusu. Buradan, sitenin binaları bazı açılardan görünmüyor bile. Mamontovlar, bütün bir sanatçılar galaksisiyle tanıştıkları İtalya'yı sevdiler. 1873'te, seyahatin bir hatırlatıcısı olarak mülkte bir koru atıldı. Ağaçların çoğu sahipleri ve arkadaşları tarafından dikildi.
Uzun ömürlü meşe
Dev neredeyse 250 yaşında. Yakın zamana kadar 300 yaşından büyük olduğuna inanılıyordu, ancak son araştırmalar netlik kazandı. Yükseklik - 29 metre. 2018'de meşe, Rusya'da Yılın Ağacı kategorisini kazandı. Yaban hayatı anıtı olarak devlet koruması altındadır. Araştırmacılar bu saplı meşeyi tür çeşitliliğinin korunması için bir programa dahil ettiler: sürgünlerinin yeni bir koruya yol açacağı varsayılıyor.
